Średniowieczny zamek pełen queerowych opowieści
Zaraz po Walentynkach to podróż przez queerowe opowieści, osadzone w średniowiecznym zamku. Średniowiecze rozumiane jest tutaj jednak nie jako okres historyczny, a jako metafora czasu, w której rozmywają się kategorie płciowe, a stereotypowe role płciowe są kwestionowane. Kuratorzy wystawy Zaraz po Walentynkach to Tomek Pawłowski-Jarmołajew i Katarzyna Różniak-Szabelska. Artyści, którzy tworzą ekspozycję to Agnė Jokšė, Isadora Neves Marques, Maryna Sakowska i Liliana Zeic. Wystawę otworzyła Katarzyna Różniak-Szabelska.
- W kontekście Zaraz po Walentynkach myślę o historii sprzed ostatnich kilku lat. Kiedy w 2021 roku otwieraliśmy w tym miejscu z Matthew Postem wystawę Na początku był czyn, spotkaliśmy się z dużym oporem środowisk konserwatywnych, ale też ze wspaniałym zaangażowaniem lokalnej społeczności. Od tego czasu wiemy jak bardzo takie gesty są w tym mieście potrzebne - podkreśla Katarzyna Różniak-Szabelska.
Wystawa Zaraz po Walentynkach eksploruje mechanizmy narzucania stereotypów płciowych, chociażby poprzez zestawianie symboli tradycyjnie kojarzonych z męskością i kobiecością. Poprzez konfrontację różu i błękitu oraz symboli, takich jak miecz i deska do prasowania, zwraca uwagę na sposób, w jaki społeczeństwo narzuca określone role płciowe, ograniczając tym samym możliwość wyboru i samoidentyfikacji dla osób niepasujących do binarnego modelu płciowego.
Ekspozycja eksploruje sposób, w jaki społeczeństwo programuje nasze myślenie, uznając heteroseksualność za normę, podczas gdy inne orientacje seksualne czy tożsamości płciowe postrzegane są jako dewiacje i odstępstwa od normy. Wystawa głęboko angażuje się również w temat dyskryminacji seksualnej, szczególnie w kontekście życia rodzinnego, eksplorując kontrast między narzucaniem heteroseksualnym parom roli rodziców, a często negatywnym spojrzeniem na pragnienia rodzicielstwa w parach homoseksualnych. Poprzez sztukę, osoby artystyczne przedstawiają swoje osobiste doświadczenia i refleksje, stawiając pytania o sprawiedliwość społeczną, prawo do samoidentyfikacji oraz widząc nadzieję dla queerowej przyszłości.
Postrzeganie świata poprzez statek widmo
Statek widmo to z kolei ekspozycja prac autorstwa litewskiej artystki Anastasii Sosunovej, która po raz pierwszy prezentuje swoje dzieła w Polsce. Kuratorem wystawy jest Post Brothers. Ekspozycja została wprowadzona słowami:
- W przeciągu ostatnich lat moim celem było sprowadzenie reprezentacji litewskiej sceny artystycznej do Białegostoku. Oni są nie tylko naszymi sąsiadami. Łączy nas również bardzo wiele pod względem kulturowym i politycznym - mówi Matthew Post z Post Brothers. - Anastasia wywodzi się z podejścia etnograficznego, więc jej praca to zbieranie personalnych historii i doświadczeń, a następnie łączenie ich z większymi strukturami systemu, zarówno kulturowymi, politycznymi i duchowymi. Przez jej dzieła można poznać w jaki sposób różnego rodzaju znaki są wykorzystywane, aby w nowy sposób okrywać ich zastosowanie - dodaje.
Wystawa Anastasii Sosunovej eksploruje ideę statka widmo, który kontynuuje podróż, mimo że jego załoga już nie żyje. Artystka eksploruje w swojej ekspozycji różnorodne znaki, symbole i rytuały jako dynamiczne elementy współczesnej kultury. Prezentuje je nie jako pozbawione konkretnych znaczeń, lecz jako nośniki potencjału i historii, które mogą wpływać na naszą percepcję i działania.
Poprzez instalacje, wideo, rzeźbę i grafikę, Anastasia Sosunova tworzy przestrzenny obszar, badający relacje między wyobraźnią a rzeczywistością materialną oraz sposoby, w jakie konstruujemy nasze osobiste i wspólnotowe kosmologie, rytuały, czy też mity. Wystawa stawia pytania o to, jakie znaczenia nadajemy symbolom oraz jak wpływają one na nasze życie i relacje społeczne, zachęcając do refleksji nad własną sprawczością w kształtowaniu otaczającego nas świata.
W przeciągu najbliższych miesięcy wystawom będą towarzyszyć wydarzenia towarzyszące.
Więcej informacji:
Wystawa Zaraz po Walentynkach
Wystawa Anastasia Sosunova Statek widmo