Przybyszewska wbrew przyjętej ocenie historyków broni, a nawet nobilituje Robespierre'a. Ta obrona jest w dużym stopniu obroną siebie samej, swojej filozofii. Rewolucja staje się dla niej polem, na którym może badać funkcjonowanie wybitnej jednostki - osobowości czysto mentalnej, jakiej najlepszym przykładem wg niej jest Robespierre - w społeczeństwie. Czy takie osobowości mają jeszcze w naszym świecie głos? Czy człowiek całkowicie poświęcony idei jest nam jeszcze potrzebny? Czy go podziwiamy czy nim po cichu gardzimy? A może wydaje nam się niebezpieczny i przerażający w swojej totalności?
Przybyszewska pisze swój dramat dwa miesiące a potem ponad rok codziennie poprawia, zmienia, ulepsza robiąc sobie w tym okresie jedynie dwudniową przerwę. Świat, który tworzy staje się dla niej momentami bardziej realny od świata, który ją otacza. Niezwykle szczegółowe didaskalia opisują ruchy postaci tak, jakby stanowić miały partyturę dla aktorów - nadmarionet. Spektakl jest zatem próbą wniknięcia w jej wyobrażenia i wizje.Plan aktorski przeplata się z teatrem formy.
Sztuka powstała dzięki środkom Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego, Urzędu Marszałkowskiego Województwa Podlaskiego w Białymstoku i Narodowego Centrum Kultury (Stypendium Młoda Polska).
Więcej o wydarzeniu:
Sprawa Dantona. Samowywiad w Akademii Teatralnej