Kultura i Rozrywka

Monodram Natalii Sakowicz Romans autorstwa Zuzanny Bojdy to opowieść o namiętnościach, relacjach, samotności i bliskości. Sakowicz wyruszyła z przedstawieniem w trasę po mniejszych miejscowościach w ramach programu Teatr Polska.

Od września do listopada Romans zagrano w 12 miejscach w 6 województwach, m.in. w podlaskim (Sejny, Solniki, Teremiski, Suwałki), warmińsko-mazurskim, wielkopolskim, lubelskim, lubuskim i mazowieckim. Odbyło się 10 dyskusji z widzami po spektaklu oraz 2 warsztaty ze świadomości ciała. Łącznie przedstawienie obejrzało ok. 800 widzów.

- Graliśmy naprawdę na różnych przestrzeniach, w stodołach, w starej synagodze, ale i w wielkich obiektach domów kultury, więc musieliśmy się zaadaptować do różnych przestrzeni. To była dla nas duża lekcja - podkreślała Natalia Sakowicz. - Spotkaliśmy mnóstwo fantastycznych ludzi, przedstawicieli ośrodków kultury, w których graliśmy, przez widzów i uczestników warsztatów. To były inspirujące spotkania i wymiana doświadczeń, opinii i poglądów o naszym spektaklu.

Jak mówi Sakowicz, dzięki programowi Teatr Polska przedstawienie mogło dotrzeć do miejsc, które nie posiadają instytucjonalnych teatrów czy po prostu dostęp do kultury jest utrudniony.

- Widzowie często się otwierali, dzielili się z nami swoją wrażliwością. Dzięki tym spotkaniom była szansa na zbliżenie, choć na chwilę staliśmy się bliscy. To było i wzruszające i bardzo pouczające - dodała Natalia. - Utrzymać spektakl i siebie w takiej kondycji przez taki czas jest nie lada wyczynem.

Maciej Cempura, który odpowiadał za muzykę w spektaklu oraz za obsługę techniczną powiedział, że praca w różnych systemach czy to oświetleniowych czy dźwiękowych była wyzwaniem.

- Sprzęt, z którym spotykaliśmy się podczas objazdu był wymagający, z jednej strony był bardzo zaawansowany, z drugiej właśnie nie był. Były sytuacje, w których nie było nawet gdzie wieszać reflektorów, ale podołaliśmy temu wyzwaniu. Dawaliśmy radę. Spektakl utrzymywał się w jakości, w której chcieliśmy. To fantastyczne - móc zagrać w stodole dla 40 osób, a później zagrać na sali dla 200 osób - mówił Maciej Cempura. - Dla mnie to było fascynujące słyszeć swoją twórczość na tak różnym sprzęcie, w tak różnych przestrzeniach i wyciągać wnioski, modyfikować te utwory na rzecz tego, co rezonuje a co nie.

Bernarda Bielenia, wiceprezeska Białostockiego Stowarzyszenia Artystów Lalkarzy, z ramienia którego Romans został zgłoszony do programu Teatr Polska, podkreślała, że szczególnie po pandemii niezwykle ważne jest, by z teatrem spotykać się na żywo, co umożliwia właśnie projekt Teatru Polska.

- Spektakl Natalii jest wielopoziomowy, rezonuje refleksją. Nie ma on granicy wieku, zarówno młodzież, jak i starsi ludzie mogą skonfrontować się z tematem, bo temat uzależnień jest gorącym tematem XXI wieku. Nie chodzi o rodzaj uzależnienia, a o pewnego rodzaju trend. Wszyscy jesteśmy dzisiaj od czegoś uzależnieni i złapanie momentu, w którym zaczyna się to robić niebezpieczne jest niezwykle ważny. Teatr jest właśnie od tego, aby korespondować z potrzebą świata, z tematami, które są dla nas ważne, a które nie stanowią centrum zainteresowań - przyznała Bernarda Bielenia.

Jak dodaje Bielenia, spektakl jest na bardzo wysokim poziomie, jest to absolutnie kwintesencja tego, co można uzyskać w teatrze przy użyciu ożywionej formy. Lalka w przedstawieniu jest zrobiona kunsztownie i niezwykle misternie, a animowana przez Sakowicz - nabiera wielu znaczeń.

Anna Kulikowska
anna.kulikowska@bialystokonline.pl