Kultura i Rozrywka

Bariery, których nie da się przekroczyć

Zuza Golińska i Magdalena Łazarczyk pracują w duecie od 2014 r. - od rozpoczęcia studiów w Pracowni Działań Przestrzennych Mirosława Bałki na Wydziale Sztuki Mediów Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Ich przyjaźń okazała się doskonałą bazą do wspólnych działań twórczych.

Obie artystki w swoich solowych realizacjach wychodzą od przestrzeni i odnoszą się do przestrzeni oraz różnych aspektów jej postrzegania. W pracach Łazarczyk zainteresowania te kierują się ku refleksji nad tożsamością przedmiotów i miejsc, a rozwiązywane są w ramach samego obrazu: fotograficznego i filmowego. Golińska z kolei w swoich realizacjach skupia się na wielozmysłowym odbiorze architektury miasta, tworząc instalacje rzeźbiarskie. We wspólnych projektach artystki kreują fantastyczne światy, odnoszące się do filmu, baśni i popkultury, odwiedzane przez performowane przez nie postaci. Wrażliwość na przestrzeń i kontekst uwidacznia się tym razem w starannie dobranych kostiumach, rekwizytach oraz scenografii.

Głównym bohaterem wystawy Niewidzialna ściana jest młody adept tradycyjnych sztuk walki - uczeń Szkoły Gladiatorów. Tytułowy termin określa w grach komputerowych bariery, których nie da się przekroczyć. Punktem wyjścia projektu stał się układ ruchów, swoista choreografia walki, którą toczy chłopiec w odrealnionej przestrzeni wystawy. Pełen napięcia pojedynek odnosi się do emocji oraz stanów wynikających m.in. z dynamicznych przemian kulturowych i technologicznych.

Malarstwo rozsypane

Malarstwo rozłożone na części; malarstwo w kawałkach, rozsypane - tak wygląda kluczowa praca na wystawie Anny Panek. To instalacja z barwnych powierzchni o nieregularnych kształtach, które budują przemyślaną strukturę.

Wystawa Grundlagen to próba stworzenia osobistego alfabetu, z którego można ułożyć obraz. Dzięki temu, że malarstwo nie odnosi się do pojęć, odwrotnie niż język mówiony lub pisany, pozwala na budowanie zestawień bardziej intuicyjnych, sensualnych, zmysłowych. Może odnosić się bezpośrednio do naszych emocji, doświadczeń. Sam proces malowania może podlegać wielu zmianom, nie musi być sztywno ustalony. Kolor, kształt, grubość położonej warstwy farby to elementy języka, którym można mówić serio o rzeczach ważnych, ale można też żartować lub ironizować.

Są rzeczy, które nie mają jednego początku i jednego końca. Nie można ich przedstawić na wykresie w sposób liniowy. Rozwijają się centrycznie, rosną, potem eksplodują. To nie jest chaos, tylko nadmiar zależności. Obraz ma swoją składnię, strukturę, nie musi odnosić się do wiedzy, nauki; może czerpać bezpośrednio z tego, co nas porusza. Jest bardziej związany z życiem, pierwotnymi instynktami, naturą. Malarstwo nie musi odpowiadać w bezpośredni sposób na doraźne pytania, jest kreacją niezależną, wolną - mówi autorka.

Anna Panek to malarka i architektka, absolwentka Wydziału Architektury Politechniki Wrocławskiej i Wydziału Malarstwa Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Tworzy obrazy, murale, instalacje w kontekście z architekturą. Stypendystka Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, finalistka konkursu Samsung Art Master, pracownik naukowy Akademii Sztuk Pięknych w Warszawie. Jej prace wystawiane były m.in. CSW Zamek Ujazdowski, Zachęta Narodowa Galeria Sztuki, Muzeum Sztuki Nowoczesnej w Warszawie. Mieszka i pracuje w Warszawie.

Wernisaże wystaw zaplanowano o godz. 18.00 w Galerii Arsenał przy ul. Mickiewicza. Podczas otwarcia wystawy Zuzy Golińskiej i Magdaleny Łazarczyk odbędzie się performance.

Portal BiałystokOnline patronuje wydarzeniom.

Więcej: Niewidzialna ściana w Galerii Arsenał, Anna Panek - Grundlagen

Anna Dycha
anna.d@bialystokonline.pl