Kultura i Rozrywka
WróćNagroda Kazaneckiego dla Ignacego Karpowicza i Jana Leończuka
2011-03-07 00:00:00
Ignacy Karpowicz i Jan Leończuk zostali laureatami Nagrody Literackiej Prezydenta Miasta Białegostoku im. Wiesława Kazaneckiego. Obaj autorzy otrzymali wyróżnienie po raz trzeci. Uroczysty finał jubileuszowej, dwudziestej edycji nagrody zorganizowano w piątek, 4 marca w Centrum im. Ludwika Zamenhofa.
Anna Dycha
Ignacego Karpowicza uhonorowano za powieść Balladyny i romanse. Konkursowa kapituła uzasadniała wybór: to utopijna surrealistyczna opowieść o przymierzu człowieka z bogami wygnanymi z nieba. To proza, której nie powstydziłaby się żadna z literatur narodowych.
Janowi Leończukowi przyznano nagrodę za całokształt twórczości, z uwzględnieniem wyboru wierszy Zadziwienia. Zdaniem kapituły to poezja definiującą naszą tożsamość, przywołującą świat odchodzących wartości. Karpowicz otrzymał nagrodę w wysokości 12 tys. zł, a Leończuk - 20 tys. zł.
- Podziękowania to nie jest gatunek literacki, w którym się dobrze czuje. Przejdę więc do sedna i powiem po prostu: dziękuję - żartował Karpowicz odbierając nagrodę z rąk wiceprezydenta Białegostoku Tadeusza Arłukowicza.
Natomiast Leończuk zacytował fragment poezji Wiesława Kazaneckiego.
- Nazwałem ten tekst testamentem poetycznym. Śmiem twierdzić, że Wiesław miał dar profetyczny. Dziękuję tym, który nazwali tę nagrodę jego imieniem - mówił wzruszony laureat.
W tym roku spośród 19 zgłoszeń do nagrody kapituła pod przewodnictwem Marka Kochanowskiego nominowała 4 pozycje. Szansę na Nagrodę Kazaneckiego mieli również Dariusz Kiełczewski za książkę Opowieści z Chruściela i Michał Androsiuk za Wagon drugiej klasy. Fragmenty wszystkich nominowanych tekstów przeczytał aktor Teatru Dramatycznego im. Aleksandra Węgierki Bernard Maciej Bania. Każdemu nominowanemu poświęcono też krótką impresję filmową. Natomiast o wrażenia muzyczne zadbał zespół ILO&Friends. W jego repertuarze znalazły się m.in. utwory Rafała Wojaczka w białoruskim tłumaczeniu.
Nagroda Literacka Prezydenta Miasta Białegostoku im. Wiesława Kazaneckiego po raz pierwszy została wręczona 31 stycznia 1992 roku - za najlepszą książkę poetycką 1991 roku - autorowi ze środowiska białostockiego. Z inicjatywą ustanowienia nagrody wystąpili przyjaciele patrona. Chcieli upowszechniać twórczość Kazaneckiego i promować dokonania lokalnych środowisk twórczych. Odtąd nagrodę literacką mogli otrzymać autorzy najlepszych książek poetyckich. Regulamin przyznawania nagrody kilkakrotnie uległ zmianie. Obecnie nagroda przyznawana jest twórcom, którzy są związani ze środowiskiem literackim Białegostoku lub też się tu urodzili czy zamieszkują, albo których twórczość wykazuje związki z miastem i regionem, oraz twórcom, których książki wydano w Białymstoku.
Janowi Leończukowi przyznano nagrodę za całokształt twórczości, z uwzględnieniem wyboru wierszy Zadziwienia. Zdaniem kapituły to poezja definiującą naszą tożsamość, przywołującą świat odchodzących wartości. Karpowicz otrzymał nagrodę w wysokości 12 tys. zł, a Leończuk - 20 tys. zł.
- Podziękowania to nie jest gatunek literacki, w którym się dobrze czuje. Przejdę więc do sedna i powiem po prostu: dziękuję - żartował Karpowicz odbierając nagrodę z rąk wiceprezydenta Białegostoku Tadeusza Arłukowicza.
Natomiast Leończuk zacytował fragment poezji Wiesława Kazaneckiego.
- Nazwałem ten tekst testamentem poetycznym. Śmiem twierdzić, że Wiesław miał dar profetyczny. Dziękuję tym, który nazwali tę nagrodę jego imieniem - mówił wzruszony laureat.
W tym roku spośród 19 zgłoszeń do nagrody kapituła pod przewodnictwem Marka Kochanowskiego nominowała 4 pozycje. Szansę na Nagrodę Kazaneckiego mieli również Dariusz Kiełczewski za książkę Opowieści z Chruściela i Michał Androsiuk za Wagon drugiej klasy. Fragmenty wszystkich nominowanych tekstów przeczytał aktor Teatru Dramatycznego im. Aleksandra Węgierki Bernard Maciej Bania. Każdemu nominowanemu poświęcono też krótką impresję filmową. Natomiast o wrażenia muzyczne zadbał zespół ILO&Friends. W jego repertuarze znalazły się m.in. utwory Rafała Wojaczka w białoruskim tłumaczeniu.
Nagroda Literacka Prezydenta Miasta Białegostoku im. Wiesława Kazaneckiego po raz pierwszy została wręczona 31 stycznia 1992 roku - za najlepszą książkę poetycką 1991 roku - autorowi ze środowiska białostockiego. Z inicjatywą ustanowienia nagrody wystąpili przyjaciele patrona. Chcieli upowszechniać twórczość Kazaneckiego i promować dokonania lokalnych środowisk twórczych. Odtąd nagrodę literacką mogli otrzymać autorzy najlepszych książek poetyckich. Regulamin przyznawania nagrody kilkakrotnie uległ zmianie. Obecnie nagroda przyznawana jest twórcom, którzy są związani ze środowiskiem literackim Białegostoku lub też się tu urodzili czy zamieszkują, albo których twórczość wykazuje związki z miastem i regionem, oraz twórcom, których książki wydano w Białymstoku.
andy