Kultura i Rozrywka
WróćJubileuszowa edycja Festiwalu Kalejdoskop wystartowała!
2023-06-02 08:02:39
Kalejdoskop to kilka dni spotkań z tańcem współczesnym. Spektakle, warsztaty, spotkania z twórcami, wystawa, spacery - to wszystko będzie działo się w Białymstoku. We czwartek (1.06) Festiwal oficjalnie się rozpoczął.
Beatrycze Bem
20. Festiwal Tańca Współczesnego Kalejdoskop to 4 dni wypełnione tańcem.
- Czekają nas wspaniałe doznania, jednak mamy nadzieję, że będzie to też czas świętowania, wspomnień, rozmyślania na temat tego, jaki festiwal był do tej pory, co udało nam się zrealizować, co pamiętamy najlepiej i co się wydarzyło przez te dwie dekady. Co jest najbardziej charakterystyczne dla festiwalu? Będzie to też czas refleksji na temat tego, jak festiwal wpłynął na środowisko taneczne tutaj w Białymstoku, ale i w całej Polsce - mówiła Joanna Chitruszko, dyrektorka festiwalu.
Wiadomo także, że Kalejdoskop ma swoich wiernych widzów, którzy uczestniczą w nim od samego początku. Festiwal to tradycja, kontynuacja i różnorodność, spektakle na scenach gościnnych i w przestrzeni miejskiej, wykłady performatywne, instalacje, jamy taneczno-muzyczne, spacery wielopokoleniowe po Białymstoku i okolicach. W tym roku będą odbywać się również spotkania z artystami.
- Kalejdoskop to także warsztaty taneczne, ale i warsztaty ruchu plastycznego. Co roku na festiwalu tworzone są prace, z których artysta-grafik, Paweł Dudko co roku tworzy nowe logo Festiwalu - dodała Joanna Chitruszko.
W tym roku z okazji jubileuszu na osiedlu Słoneczny Stok ma powstać mural.
- Kalejdoskop to będzie czas na przemyślenia, zastanowienia się, w jakim kierunku Festiwal powinien podążać i co z Festiwalem w przyszłości - zaznaczyła Chitruszko.
Podczas otwarcia Festiwalu w czwartek (1.06) w Białostockim Teatrze Lalek nie obyło się także bez podziękowań osobom, które przez lata pracowały przy organizacji tego przedsięwzięcia. Odbył się wernisaż prac pleneru plastycznego Ruch uczniów Liceum Sztuk Plastycznych w Supraślu.
Widzowie mogli obejrzeć pierwszy spektakl w ramach Kalejdoskopu - Unbody zespołu Hertz Haus. Była to poruszająca opowieść o ciele ludzkim, jako skończonej formie. Było to swoiste studium ciała, a jednocześnie jego metaforyczna dekonstrukcja. Czy kanon obowiązujący dziś jest potrzebny, czy nadal należy go akceptować?
Zapoznaj się ze szczegółowym programem.
- Czekają nas wspaniałe doznania, jednak mamy nadzieję, że będzie to też czas świętowania, wspomnień, rozmyślania na temat tego, jaki festiwal był do tej pory, co udało nam się zrealizować, co pamiętamy najlepiej i co się wydarzyło przez te dwie dekady. Co jest najbardziej charakterystyczne dla festiwalu? Będzie to też czas refleksji na temat tego, jak festiwal wpłynął na środowisko taneczne tutaj w Białymstoku, ale i w całej Polsce - mówiła Joanna Chitruszko, dyrektorka festiwalu.
Wiadomo także, że Kalejdoskop ma swoich wiernych widzów, którzy uczestniczą w nim od samego początku. Festiwal to tradycja, kontynuacja i różnorodność, spektakle na scenach gościnnych i w przestrzeni miejskiej, wykłady performatywne, instalacje, jamy taneczno-muzyczne, spacery wielopokoleniowe po Białymstoku i okolicach. W tym roku będą odbywać się również spotkania z artystami.
- Kalejdoskop to także warsztaty taneczne, ale i warsztaty ruchu plastycznego. Co roku na festiwalu tworzone są prace, z których artysta-grafik, Paweł Dudko co roku tworzy nowe logo Festiwalu - dodała Joanna Chitruszko.
W tym roku z okazji jubileuszu na osiedlu Słoneczny Stok ma powstać mural.
- Kalejdoskop to będzie czas na przemyślenia, zastanowienia się, w jakim kierunku Festiwal powinien podążać i co z Festiwalem w przyszłości - zaznaczyła Chitruszko.
Podczas otwarcia Festiwalu w czwartek (1.06) w Białostockim Teatrze Lalek nie obyło się także bez podziękowań osobom, które przez lata pracowały przy organizacji tego przedsięwzięcia. Odbył się wernisaż prac pleneru plastycznego Ruch uczniów Liceum Sztuk Plastycznych w Supraślu.
Widzowie mogli obejrzeć pierwszy spektakl w ramach Kalejdoskopu - Unbody zespołu Hertz Haus. Była to poruszająca opowieść o ciele ludzkim, jako skończonej formie. Było to swoiste studium ciała, a jednocześnie jego metaforyczna dekonstrukcja. Czy kanon obowiązujący dziś jest potrzebny, czy nadal należy go akceptować?
Zapoznaj się ze szczegółowym programem.
Anna Kulikowska
anna.kulikowska@bialystokonline.pl
anna.kulikowska@bialystokonline.pl