Kultura i Rozrywka
WróćIkona Matki Bożej Pocieszenia sprzed 500 lat zabytkiem miesiąca
2022-01-03 18:23:52
W zeszłym roku Muzeum Podlaskie w Białymstoku rozpoczęło nowy cykl pod hasłem Zabytek miesiąca. Przez okres jednego miesiąca w holu białostockiego Ratusza prezentowany jest wyjątkowy eksponat, którego na co dzień nie można oglądać na wystawach. Dzięki akcji, można go zobaczyć i poznać historię, którą opowiada.
Muzeum Podlaskie
Zabytkiem miesiąca w styczniu została Madre Della Consolazione – Ikona Matki Bożej Pocieszenia ze szkoły italokreteńskej, datowana na ok. 1500 r. Ikona pochodzi z kolekcji prywatnej z Warszawy. Znajduje się w depozycie Muzeum Ikon w Supraślu.
Typ ikonograficzny Madre della Consolazione wywodzi się z popularnego w Kościele zachodnim wizerunku Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Opracowany został w kręgu italokreteńskiego malarstwa ikonowego pod koniec XV wieku. Ukazana w półpostaci Matka Boża na prawym ramieniu podtrzymuje Emmanuela, pochylając w kierunku Syna głowę. Chrystus spogląda w prawą stronę. W lewej dłoni trzyma kulę (jabłko) – symbol władzy królewskiej, zaś prawą czyni znak błogosławieństwa. Na szatach obu postaci nie dostrzeżemy charakterystycznego dla ikonografii bizantyjskiej i greckiej ostrego drapowania, fałdy tkanin układają się miękko. Owa delikatność drapowań, jak również modelunek światłocieniowy karnacji są znakiem spotkanie dwóch pierwiastków: greckiej tradycji ikonograficznej i włoskiej wrażliwości malarstwa tamtego okresu.
Wezwanie ikony Matki Bożej Pocieszenia (Madre della Consolazione) odnosi się do boleści Matki przewidującej cierpienie Syna. Ikonografia ta pozostaje w bliskim związku ze sztuką Kościoła zachodniego, wyraźnie zaznacza się w niej wpływ włoskiego malarstwa XIV wieku (trecenta). Kompozycja ta została opracowana w drugiej połowie XV wieku, najprawdopodobniej przez słynnego malarza ikon Nikolaosa Tzafourisa.
Dopełnianiem ekspozycji zabytku jest karta okolicznościowa z opisem. Można ją nabyć w kasie Muzeum.
Typ ikonograficzny Madre della Consolazione wywodzi się z popularnego w Kościele zachodnim wizerunku Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Opracowany został w kręgu italokreteńskiego malarstwa ikonowego pod koniec XV wieku. Ukazana w półpostaci Matka Boża na prawym ramieniu podtrzymuje Emmanuela, pochylając w kierunku Syna głowę. Chrystus spogląda w prawą stronę. W lewej dłoni trzyma kulę (jabłko) – symbol władzy królewskiej, zaś prawą czyni znak błogosławieństwa. Na szatach obu postaci nie dostrzeżemy charakterystycznego dla ikonografii bizantyjskiej i greckiej ostrego drapowania, fałdy tkanin układają się miękko. Owa delikatność drapowań, jak również modelunek światłocieniowy karnacji są znakiem spotkanie dwóch pierwiastków: greckiej tradycji ikonograficznej i włoskiej wrażliwości malarstwa tamtego okresu.
Wezwanie ikony Matki Bożej Pocieszenia (Madre della Consolazione) odnosi się do boleści Matki przewidującej cierpienie Syna. Ikonografia ta pozostaje w bliskim związku ze sztuką Kościoła zachodniego, wyraźnie zaznacza się w niej wpływ włoskiego malarstwa XIV wieku (trecenta). Kompozycja ta została opracowana w drugiej połowie XV wieku, najprawdopodobniej przez słynnego malarza ikon Nikolaosa Tzafourisa.
Dopełnianiem ekspozycji zabytku jest karta okolicznościowa z opisem. Można ją nabyć w kasie Muzeum.
Anna Kulikowska
anna.kulikowska@bialystokonline.pl
anna.kulikowska@bialystokonline.pl