Kultura i Rozrywka

To było prawdziwe wydarzenie. Występ Dakh Daughters w Teatrze Dramatycznym od pierwszych chwil uzmysławiał, że mamy do czynienia z artystkami. Panie udanie mieszały stylistyki, by w finale porwać publikę, która wstała z miejsc i biła brawa na stojąco.

Zaskakujący kabaret osobliwości

Wyglądają jak aktorki z czarno-białych, niemych filmów. Pobielone twarze, przydymione oczy, doklejone rzęsy, karminowe usta, kwiaty we włosach. To jednak tylko pozory. Przez scenę przetaczają się niczym huragan. Niech nas nie zmyli przejmujący biały śpiew. Panie po chwili siadają do instrumentów i zaczynają grać na wiolonczelach, kontrabasach, gitarze, perkusji, klawiszu, a nawet flecie. Żonglują stylami, w żadnym z nich nie pozostając na tyle długo, by znudzić publikę. Punk, folk, hip-hop, rock, musical, kabaret i burleska - w każdej z tych stylistyk czują się równie dobrze. Do tego dorzucają sporą dawkę teatru. W swoim występie mieszają też języki - rosyjski, ukraiński, francuski, angielski czy niemiecki.

Koncert miał wiele zaskakujących momentów - jak choćby ten, gdy światła zgasły, a panie pojawiły się na scenie w latarkach czołówkach i wykonały pieśń o górnikach. Jednym z mocniejszych utworów był też ten w stylistyce hip-hop, wykonany na bębnie ustawionym na brzegu sceny.

Dakh Daughters stworzyły także atrakcyjne widowisko. Muzyce towarzyszyły przemyślane wizualizacje, a członkinie grupy kilka razy zmieniały sceniczne stroje. Na początku zrzuciły zielone kostiumy, by przez główną część koncertu pozostać w czarnych spódnicach baletnic. W finale też się ich pozbyły i występowały w akrobatycznych kostiumach. Nie zabrakło również politycznego gestu. Dakh Daughters wykonały piosenkę o Morzu Czarnym, którego część wybrzeża Ukraina utraciła wraz z aneksją przez Rosję Krymu. Wyciągnęły też ukraińską flagę, wznosząc okrzyki Sława Ukrainie!. To był finał europejskiej trasy zespołu.

Sobota także w plenerze

Przed nami finałowy weekend imprezy. W sobotę (27.05) Robert Nižník poprowadzi warsztaty dla aktorów i tancerzy. Nie zabraknie też plenerowych wydarzeń. Wędrowny Teatr Lalek Małe Mi w suchym stawie przy Pałacu Branickich zagra spektakl TUWIM Julek - PARA buch, FRAZY w ruch. Jego motywem przewodnim jest dzieciństwo Julka Tuwima, który jako niesforny malec zabawia się w chemika, strażaka, magika czy hodowcę jaszczurek. Wieczorem na dziedzińcu Pałacu Branickich Teatr Biuro Podróży zmierzy się z tematem wojny. W spektaklu Cisza w Troi wykorzystuje symboliczną scenografię, ogień, szczudła, postaci dzieci i przejmującą muzykę.



Na Węglowej Ludomir Franczak zaprezentuje projekt z pogranicza teatru, sztuk wizualnych i dokumentalistyki, czyli Życie i śmierć Janiny Węgrzynowskiej. Za punkt wyjścia stawia postać artystki, która całe swoje życie dedykowała pracy twórczej, pozostając całkowicie nieznaną zarówno szerszej publiczności, jak i środowisku artystycznemu.

Teatr Kana w Projekcie: Ojciec opowie, jak młodzi mężczyźni odnajdują się w roli ojców i co daje im doświadczenie ojcostwa.

Sobota to też ostatni moment, by uczestniczyć w audiowizualnym projekcie Marcina Dymitera Terytorium snu w dawnej szkole żydowskiej Tarbut.

Finałowa niedziela

Centrala 71 / Supernova przyjedzie ze spektaklem Matka Gyubala Wahazara. To spektakl muzyczny, który jest kompilacją Matki oraz Gyubala Wahazara Witkacego, studium toksycznych relacji w małym zamkniętym rodzinnym układzie, w którym trwa walka o władzę. Na finał Teatr Pieśni Kozła zagra spektakl Portret wiśniowego sadu. To opowieść o raju utraconym. Reżyser snuje historię bohaterów za pomocą gestów, ruchu, tańca, na pierwszym planie pozostaje jednak muzyka.



W niedzielę zostanie też powtórzony spektakl/instalacja Ludomira Franczaka na Węglowej. Natomiast w Galerii R5 Magdalena Franczak i Paweł Matyszewski poprowadzą warsztaty Kwiatostany.

Portal BiałystokOnline patronuje festiwalowi.

Program: 32. Dni Sztuki Współczesnej 2017

Anna Dycha
anna.d@bialystokonline.pl