Nauka
WróćBezpieczna i proekologiczna jazda. Naukowcy z PB pracują nad nawierzchnią poroelastyczną
2021-04-06 12:10:43
Konsorcjum z Politechniki Białostockiej chce opracować innowacyjną nawierzchnię poroelastyczną, która ma przyczynić się do bardziej bezpiecznej i ekologicznej jazdy. Tematem zajmują się m.in. naukowcy z Politechniki Białostockiej i Politechniki Gdańskiej.
PB
Innowacyjna nawierzchnia
10 naukowców z Politechniki Białostockiej pracuje nad innowacyjnym projektem SEPOR. Na czele zespołu stoi prof. Władysław Gardziejczyk, dyrektor Instytutu Inżynierii Lądowej i Transportu Wydziału Budownictwa i Nauk o Środowisku PB, kierownik Zakładu Inżynierii Drogowej oraz kierownik projektu badawczego SEPOR z ramienia Politechniki Białostockiej.
– W literaturze technicznej funkcjonuje nazwa nawierzchnia poroelastyczna, a w rzeczywistości dotyczy to górnej warstwy nawierzchni, głównie warstwy ścieralnej – wyjaśnia prof. Władysław Gardziejczyk.
Nawierzchnia ta ma stanowić bardziej bezpieczne rozwiązanie niż tradycyjne warstwy ścieralne. Charakteryzuje się korzystnymi właściwościami w sytuacji palenia się paliwa rozlanego na drodze.
– Cechą charakterystyczną mieszanki poroelastycznej wbudowanej w nawierzchnię jest zawartość wolnych przestrzeni powyżej 20% i zawartość w jej składzie powyżej 20% granulatu gumowego, który zastępuje kruszywo mineralne. Taka nawierzchnia zapewnia uczestnikom ruchu drogowego lepszą przyczepność, a rozpędzone pojazdy emitują do 10 decybeli mniejsze natężenie hałasu - dodaje kierownik projektu.
Czym się zajmą naukowcy z PB?
Do głównych zadań zespołu Politechniki Białostockiej należą aktualnie badania właściwości akustycznych i hałaśliwości nawierzchni, wodoprzepuszczalności, właściwości przeciwpoślizgowych, równości poprzecznej i podłużnej nawierzchni.
– Na pewno nie będzie to technologia do zastosowania na wszystkich drogach. Jest to związane z jednej strony ze stosunkowo trudną technologią wytworzenia i wbudowania mieszanki oraz wyższym jej kosztem w stosunku do rozwiązań tradycyjnych. Przewidujemy stosowanie nawierzchni poroelastycznej w szczególnych miejscach, na przykład w tunelach (z punktu widzenia mniejszej palności) czy na odcinkach dróg, w otoczeniu których, położone są obiekty wymagające znaczącego obniżenia hałasu (o minimum 10 dB) i braku możliwości zastosowania innych zabezpieczeń przeciwhałasowych - mówi prof. Gardziejczyk.
Projekt jest finansowany przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, w ramach Strategicznego programu badań naukowych i prac rozwojowych Nowoczesne technologie materiałowe.
10 naukowców z Politechniki Białostockiej pracuje nad innowacyjnym projektem SEPOR. Na czele zespołu stoi prof. Władysław Gardziejczyk, dyrektor Instytutu Inżynierii Lądowej i Transportu Wydziału Budownictwa i Nauk o Środowisku PB, kierownik Zakładu Inżynierii Drogowej oraz kierownik projektu badawczego SEPOR z ramienia Politechniki Białostockiej.
– W literaturze technicznej funkcjonuje nazwa nawierzchnia poroelastyczna, a w rzeczywistości dotyczy to górnej warstwy nawierzchni, głównie warstwy ścieralnej – wyjaśnia prof. Władysław Gardziejczyk.
Nawierzchnia ta ma stanowić bardziej bezpieczne rozwiązanie niż tradycyjne warstwy ścieralne. Charakteryzuje się korzystnymi właściwościami w sytuacji palenia się paliwa rozlanego na drodze.
– Cechą charakterystyczną mieszanki poroelastycznej wbudowanej w nawierzchnię jest zawartość wolnych przestrzeni powyżej 20% i zawartość w jej składzie powyżej 20% granulatu gumowego, który zastępuje kruszywo mineralne. Taka nawierzchnia zapewnia uczestnikom ruchu drogowego lepszą przyczepność, a rozpędzone pojazdy emitują do 10 decybeli mniejsze natężenie hałasu - dodaje kierownik projektu.
Czym się zajmą naukowcy z PB?
Do głównych zadań zespołu Politechniki Białostockiej należą aktualnie badania właściwości akustycznych i hałaśliwości nawierzchni, wodoprzepuszczalności, właściwości przeciwpoślizgowych, równości poprzecznej i podłużnej nawierzchni.
– Na pewno nie będzie to technologia do zastosowania na wszystkich drogach. Jest to związane z jednej strony ze stosunkowo trudną technologią wytworzenia i wbudowania mieszanki oraz wyższym jej kosztem w stosunku do rozwiązań tradycyjnych. Przewidujemy stosowanie nawierzchni poroelastycznej w szczególnych miejscach, na przykład w tunelach (z punktu widzenia mniejszej palności) czy na odcinkach dróg, w otoczeniu których, położone są obiekty wymagające znaczącego obniżenia hałasu (o minimum 10 dB) i braku możliwości zastosowania innych zabezpieczeń przeciwhałasowych - mówi prof. Gardziejczyk.
Projekt jest finansowany przez Narodowe Centrum Badań i Rozwoju, w ramach Strategicznego programu badań naukowych i prac rozwojowych Nowoczesne technologie materiałowe.
Malwina Witkowska
malwina.witkowska@bialystokonline.pl
malwina.witkowska@bialystokonline.pl