Wychowała się na Podlasiu i tu rozpoczęła działalność konspiracyjną. Rozstrzelano ją w Gdańsku. W 70. rocznicę wykonania wyroku Danuta Siedzikówna zostanie pochowana wg ceremoniału państwowego.
inka.ipn.gov.pl
Uroczystości w Narewce i Białymstoku
Przygotowania do pogrzebu Inki rozpoczną się w sobotę (27.08) w Narewce. O godz. 14.30 na miejscowym cmentarzu parafialnym z grobu Anieli Siedzik, babci sanitariuszki, zostanie pobrana ziemia, która trafi do grobu wnuczki. O godz. 15.00 w miejscowym kościele będzie odprawiona msza św. w intencji Danuty Siedzikówny, żołnierzy oraz rodziny. Następnie przy pomniku Inki zostaną złożone kwiaty. Uroczystościom będzie asystować warta honorowa wystawiona przez 18. Białostocki Pułk Rozpoznawczy.
O godz. 18.00 w miejscowym amfiteatrze odbędzie się koncert In memoriam et gloria Lecha Kołakowskiego i Tadka Polkowskiego.
Pogrzeb Inki oraz Feliksa Selmanowicza ps. Zagończyk odbędzie się w niedzielę (28.08) w Gdańsku. O godz. 13.00 uroczystości rozpocznie msza św. w bazylice konkatedralnej Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny. Pogrzeb na cmentarzu garnizonowym przy ul. Dąbrowskiego w Gdańsku planowany jest około godz. 15.30.
W uroczystościach weźmie udział prezydent RP Andrzej Duda i premier Beata Szydło, a także delegacja białostockiego oddziału IPN.
Film: IPN Białystok, muz. Chris Zabriskie, The Temperature of the Air on the Bow of the Kaleetan (freemusicarchive.org)
Zginęła, krzycząc Niech żyje Polska!
Danuta Siedzikówna urodziła się 3 września 1928 r. we wsi Guszczewina na Podlasiu. Wychowała się w leśniczówce Olchówka i wraz z siostrami chodziła do szkoły powszechnej w Narewce.
Rodzice Danuty zginęli w czasie wojny. Wtedy zaczęła pracować w nadleśnictwie w Narewce. W czerwcu 1945 r. NKWD i Wojewódzki Urząd Bezpieczeństwa aresztowali wszystkich pracowników nadleśnictwa pod zarzutem współpracy z podziemiem niepodległościowym. Gdy przewożono ich do Białegostoku, patrolowi partyzantów udało się uwolnić m.in. Siedzikównę. Nie mając nic do stracenia, dziewczyna dołączyła do oddziału 5. Wileńskiej Brygady AK, w którym została sanitariuszką.
We wrześniu 1945 r. Inka wróciła do legalnego życia, zaczęła pracę w nadleśnictwie Miłomłyn, ale pod koniec lutego 1946 r. odnowiła ona kontakt z oddziałem AK, który tymczasem zaczął przerzucać swoje siły do województwa olsztyńskiego i na Pomorze.
Została aresztowana w Gdańsku 20 lipca 1946 r. Zarzucono jej atak na milicjanta i zachęcanie do zabicia funkcjonariuszy UB, a także posiadanie broni bez zezwolenia. Skazano ją na karę śmierci. Wyrok wykonano 28 sierpnia 1946 r. Wraz z nią został rozstrzelany Feliks Selmanowicz, przedwojenny żołnierz zawodowy, uczestnik kampanii wrześniowej, który całą okupację służył w oddziałach polskiej konspiracji niepodległościowej.
Przez lata miejsce pochówku Inki pozostawało nieznane. W 2014 r. rozpoczęły się poszukiwania miejsca jej spoczynku. 1 marca 2015 r. potwierdzono odnalezienie szczątek sanitariuszki.
Strona korzysta z plików cookie w celu realizacji usług zgodnie z
Polityka cookies
. Możesz określić warunki przechowywania lub dostępu mechanizmu cookie w Twojej przeglądarce